หนังสือ เมื่อฝนหยุดตก ผมจะหุบร่มที่กางมาตลอด

หนังสือ เมื่อฝนหยุดตก ผมจะหุบร่มที่กางมาตลอด

แม้จะตั้งใจใช้ชีวิต
แต่หากไม่ใช่การใช้ชีวิตแบบที่ต้องการ
ก้สิ้นเปลืองเปล่าๆ

...สิ่งที่ได้ชื่อว่า "ความสิ้นหวัง" ไม่จำเป็นต้องฝืนรอคอยอย่างเป็นมิตรก็ได้
เพราะถึงเวลามันจะมาเยือนเอง ต่อให้เรานอนอยู่บ้านเฉยๆ ก็ตาม
บางครั้งไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม แต่ความสิ้นหวังก็ยังมาหา
บางครั้งมาบ่อยเสียจนลำบากใจ แถมยังทำให้เหนื่อยด้วย
ความสิ้นหวังไม่เคยไปผิดที่หรอก แล้วก็มักจะไม่หลงทาง
จะพูดว่ามันเหมือนใบแจ้งหนี้ที่ส่งมาที่บ้านเป็นประจำทุกเดือนก็คงได้
ค่าความสิ้นหวังที่ต้องจ่ายไมเคยราคาถูกลง ไม่เคยมีใครจ่ายแทนได้
ดีังนั้นหากไม่จ่ายให้ตรงเวลาก็จะมียอดค้างชำระ
แล้วมันจะกลับมาหาเราด้วยจำนวนที่มากกว่าเดิม...

ผู้คนต่างคิดว่าชีวิตของตัวเองช่างโหดราย แห้งแล้ง
และไร้ความสุขเหมือนอยู่กลางทะเลทราย...

วรรณกรรมที่เปี่ยมไปด้วยถ้อยคำสละสลวยของชังอึนจิน
ที่พร้อมจะสาดกระแทกคลื่นอารมณ์ให้กับทุกคน
ที่มีเศษเสี้ยวความซึมเซาในจิตใจ